Οριστική Ημερήσια Διάταξη 91ης Γενικής Συνέλευσης και Έκθεση Πεπραγμένων

 

Αριθ. Πρωτ.2325

Αθήνα  31/5/2022 Προς Τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε.

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

            Σύμφωνα με τα άρθρα 33, 34, 37, 38, 40 του Καταστατικού της Δ.Ο.Ε., καλούμε τους Αντιπροσώπους των Συλλόγων – Μελών της, στην 91η Τακτική Γενική Συνέλευση του Κλάδου, στις 26, 27, 28 και 29 Ιουνίου 2022, στην Αθήνα, για λήψη αποφάσεων στα θέματα της Ημερήσιας Διάταξης.

Η Γενική Συνέλευση, σύμφωνα με το άρθρο 37, παράγραφος 1 του Καταστατικού της Δ.Ο.Ε., βρίσκεται σε απαρτία, αν παραβρίσκεται σ’ αυτή το ½ του συνόλου των Αντιπροσώπων  των οικονομικά τακτοποιημένων μελών της Δ.Ο.Ε., ανεξάρτητα από ποια μέλη προέρχονται οι παρόντες.

 

 

 

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

 91ης Γενικής Συνέλευσης

26 – 29  Ιουνίου 2022

 

ΘΕΜΑΤΑ

Θέμα 1^ο   :

ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ–ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ–ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΑΙΡΕΤΟΥΣ

• Έκθεση Πεπραγμένων Δ.Σ. Δ.Ο.Ε.
• Οικονομικοί απολογισμοί οικον. ετών 2019, 2020, 2021 – Προϋπολογισμός χρήσης οικον. έτους 2023
• Ενημέρωση από αιρετούς του Κ.Υ.Σ.Π.Ε.
• Κριτική πεπραγμένων – Δευτερολογία Προέδρου Δ.Ο.Ε.

 

ΘΕΜΑ 2^ο  :

ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ 2022-2023

A.Διεκδικητικό Πλαίσιο

I. Μισθολογικά-ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά θέματα εκπαιδευτικών

II. Ωράριο νηπιαγωγών και εκπαιδευτικών ολιγοθέσιων σχολείων

III. Το μέλλον των παιδαγωγικών σπουδών στην Ελλάδα

 

Β.      Πρόγραμμα Δράσης

 

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

91ης Γενικής Συνέλευσης

26 – 29  Ιουνίου 2022

 

Η συνδικαλιστική χρονιά 2021-2022 που πλησιάζει στο τέλος της καθώς και όλο, σχεδόν, το χρονικό διάστημα από την ολοκλήρωση της 88^ης Γ.Σ. (Ιούνιος 2019) μέχρι και σήμερα, σημαδεύτηκε από τη «λειτουργία» των σχολείων, υπό τις εντελώς πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας.

Η Δ.Ο.Ε. επανειλημμένα, από την έναρξη της πανδημίας, τόνισε στην πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. την αναγκαιότητα ενός συνολικού και σοβαρού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης στις σχολικές μονάδες ώστε να παραμείνουν ανοιχτές υπό υγειονομικά ασφαλείς συνθήκες. Δυστυχώς όμως η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. αντί να ικανοποιήσει τα αιτήματα για μείωση των μαθητών στα τμήματα με αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων αιθουσών, για διενέργεια δωρεάν μαζικών και επαναλαμβανόμενων διαγνωστικών τεστ σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, για πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού καθαριότητας…, επιδόθηκε σε μια επικοινωνιακού τύπου διαχείριση της πανδημίας. Ως αποτέλεσμα είχαμε πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα με τα σχολεία κλειστά και τη χρήση, με απόλυτα άνισο και ελλειμματικό  τρόπο, της τηλεκπαίδευσης ως πανάκειας, γεγονός που οδήγησε σε μεγάλα  μορφωτικά ελλείμματα για τους μαθητές και μεγέθυνε τις εκπαιδευτικές ανισότητες.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. εξαπέλυσε μια πρωτοφανή επίθεση κατά των εκπαιδευτικών και του δημόσιου σχολείου:

• Με την αδιάλλακτη στάση της, αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αυτονόητο αίτημα των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών για πραγματοποίηση των εκλογών ανάδειξης αιρετών εκπροσώπων στα υπηρεσιακά συμβούλια υπό ευμενείς υγειονομικά συνθήκες που θα καθιστούσαν τη διενέργειά τους ασφαλή, με τη δια ζώσης παρουσία των συναδέλφων σε εργάσιμη ημέρα χωρίς άδεια και με παράταση, μέχρι τότε, της θητείας των αιρετών που είχαν εκλεγεί τον Νοέμβριο του 2018. Νομοθέτησε παράλληλα την υποκατάσταση των εκλεγμένων αιρετών από εκλεκτούς της κυβέρνησης «δοτούς», μεθοδεύοντας την αποπομπή των αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Σε απόλυτη δυσαρμονία με τη βούληση του συνόλου, σχεδόν, των εκπαιδευτικών, επέλεξε να αγνοήσει την ηχηρή αποχή του 97% από τις εκλογές παρωδία της 7/11/2020.
• Με περιφρόνηση κάθε διαδικασίας διαλόγου και αυταρχισμό, απειλές και ποινές κατά των εκπαιδευτικών επιχειρεί την επιβολή της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, των νόμων 4692/20 και 4823/21, καλλιεργώντας το έδαφος για την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων, την υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου και της δημόσιας εκπαίδευσης συνολικά. Δεν δίστασε, μάλιστα, να σύρει στα δικαστήρια τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες (και την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.) προκειμένου να κάμψει την συντριπτική συμμετοχή τους στην απεργία-αποχή από τις «αξιολογικές» διαδικασίες.
• Εργασιακά δικαιώματα καταπατώνται (άδειες ανατροφής νεοδιόριστων…) και τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών γίνονται αντικείμενο εμπαιγμού ή αγνοούνται παντελώς (άδικη 2ετία στις μεταθέσεις των νεοδιόριστων, ωράριο ολιγοθέσιων σχολείων και νηπιαγωγείων, απόδοση οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων…).
• Αλλαγές με αρνητικό πρόσημο προωθούνται στο δημόσιο σχολείο δίχως διάλογο και, το κυριότερο, δίχως να λαμβάνονται υπόψη οι μαθησιακές ανάγκες των μαθητών και οι πραγματικές συνθήκες λειτουργίας των σχολείων (Αγγλικά στο νηπιαγωγείο, εργαστήρια δεξιοτήτων, νέα αναλυτικά προγράμματα ερήμην του κλάδου, εισαγωγή εξετάσεων τύπου PISA…).
• Επιχειρούνται, για μια ακόμη φορά, αλλαγές στον χάρτη των Παιδαγωγικών Τμημάτων των Πανεπιστημίων. Η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. επιχειρεί, με κάθε τρόπο, να προχωρήσει στη συγχώνευση των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής και Προσχολικής Εκπαίδευσης (ακόμη και Τμημάτων Φυσικής Αγωγής, στο πλαίσιο του αντιεπιστημονικού -αντιπαιδαγωγικού, συλλήβδην, χαρακτηρισμού τους ως διακλαδικές επιστήμες). Είναι, πλέον, ορατός ο κίνδυνος για σύγχυση των επιστημονικών πεδίων των τμημάτων, ανακατατάξεις με αρνητικό πρόσημο για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων και άνοιγμα επικίνδυνων δρόμων για το μέλλον των Παιδαγωγικών Τμημάτων, των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους, των επαγγελματικών δικαιωμάτων των εν ενεργεία δασκάλων αλλά και τη δομή και τον προσανατολισμό του δημοτικού σχολείου.
• Ενταγμένη στον συνολικό σχεδιασμό της κυβέρνησης για «στραγγαλισμό» της συνδικαλιστικής δράσης, όπως επιβάλλεται με τις αντιδραστικές ρυθμίσεις του νόμου 4808/21, είναι και η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. για δραστικό περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων (άδειες για πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων, «λουκέτο» στα επιστημονικά ινστιτούτα με την άρνηση χορήγησης της οποιασδήποτε απόσπασης…) που  εδώ και δεκαετίες με υπουργικές αποφάσεις στο πλαίσιο των διατάξεων του ν.1264/82, οι οποίες βρίσκονται σε ισχύ (άρθρο 18), παραχωρούνται στους εκπαιδευτικούς.

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν μέσα σε συνθήκες οικονομικής εξόντωσης των εργαζομένων με δυσβάσταχτες αυξήσεις στις τιμές όλων των αγαθών, ιδιαίτερα κάτω (συχνότατα με προσχηματική επίκλησή τους) από τις πρωτόγνωρες συνθήκες που έχει δημιουργήσει η δολοφονική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Είναι βέβαιο ότι η εκπαιδευτική πραγματικότητα δεν είναι ξεκομμένη από το συνολικό πολιτικό – οικονομικό σκηνικό. Η πλήρης  εφαρμογή της κεντρικής «λογιστικής» πολιτικής του «εξορθολογισμού» και των περικοπών στην δημόσια εκπαίδευση, οδηγεί στη συνεχή υποβάθμισή της με τις σχολικές μονάδες, παρά τις όλο και πιο αυξημένες λειτουργικές τους ανάγκες να  αναγκάζονται να «επιβιώνουν»  υπό το καθεστώς υποχρηματοδότησης, κάτι που εντείνεται με την εκτίναξη των τιμών των αγαθών και του πληθωρισμού.

Όσο για τους εκπαιδευτικούς, όπως και για όλους τους εργαζόμενους, η διαβίωση αποτελεί όλο και πιο δύσκολη εξίσωση. Έχουμε, προ πολλού, ξεπεράσει τα όρια των αντοχών μας. Είναι επιτακτική η ανάγκη της ικανοποίησης του αιτήματος  να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας.

Η πολιτική αυτή επιβάλλεται να ανατραπεί. Απαιτείται αφύπνιση της κοινωνίας.  Έχουμε χρέος, όλοι μαζί, να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε τον αγώνα για ν’ ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές που πλήττουν τους εκπαιδευτικούς αλλά  και όλους τους εργαζόμενους, τη δημόσια  εκπαίδευση αλλά και το σύνολο των κοινωνικών αγαθών και κατακτήσεων.

 

Α. ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. εισηγείται στις Γ.Σ. των Συλλόγων:

I. Μισθολογικά-ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά θέματα εκπαιδευτικών

Οι εκπαιδευτικοί, όπως και το σύνολο των εργαζομένων, έχουμε δεχτεί τα τελευταία 12 χρόνια ανελέητη επίθεση κατά των εισοδημάτων και των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων μας. Μηδενικές αυξήσεις και δραστικές περικοπές δίχως καμία προοπτική ανάκαμψης είναι το σκηνικό που έχει κυριαρχήσει ακόμα και μετά, την υποτιθέμενη, έξοδο από τα μνημόνια.

Σήμερα η ακρίβεια εκτινάσσει τις τιμές όλων των προϊόντων στα ύψη. Ο πληθωρισμός (σπάζοντας το ρεκόρ 25ετίας)  έχει φτάσει στο 10%. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν, μόνοι, τις τεράστιες αυξήσεις στο ρεύμα, στα καύσιμα, στο φυσικό αέριο, στο ψωμί, στα είδη πρώτης ανάγκης. Η κυβέρνηση, όμως, δεν μπαίνει σε καμία συζήτηση για αυξήσεις στους μισθούς μας και στις συντάξιμες αποδοχές. Με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Διεκδικούμε:

• Αυξήσεις στους μισθούς μας, άμεσα, τουλάχιστον ίσες με την αύξηση του Α.Ε.Π. και του πληθωρισμού
• Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης
• Ξεπάγωμα της διετίας 2016 – 17
• Αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ
• Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού
• Χορήγηση ενοικίου στους νεοδιόριστους και αναπληρωτές συναδέλφους μας.
• Στήριξη του Ε.Σ.Υ. με γενναία χρηματοδότηση. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας και στα σχολεία.
• Κατάργηση όλων των νόμων που ιδιωτικοποιούν την κοινωνική ασφάλιση.
• Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους
• Κατάργηση της «συμμετοχής» των εργαζομένων για εξετάσεις και φάρμακα

II. Ωράριο νηπιαγωγών και εκπαιδευτικών ολιγοθέσιων σχολείων

            Η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας με αποφάσεις του Διοικητικού της Συμβουλίου και των Γενικών Συνελεύσεων του Κλάδου έχει, εδώ και δεκαετίες, αναδείξει τις συνθήκες ανισότητας που επικρατούν στον χώρο της εκπαίδευσης, ως προς το διδακτικό ωράριο, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο ωράριο των εκπαιδευτικών των νηπιαγωγείων.

Μέχρι και το 2013  δεν υπήρχε στο νομοθετικό πλαίσιο που αφορά την πρωτοβάθμια εκπαίδευση καμία αναφορά σε ωράριο νηπιαγωγού παρά μόνο σε ωράριο νηπιαγωγείου. Στις αποφάσεις της 78^ης Γ.Σ. της Δ.Ο.Ε., τον Ιούνιο του 2009, η διεκδίκηση για «Κατοχύρωση του διδακτικού ωραρίου των Νηπιαγωγών και την παραπέρα εξίσωσή του με όλη την εκπαίδευση σύμφωνα με τις θέσεις του Κλάδου για ενιαίο ωράριο με βάση τα χρόνια υπηρεσίας από το Νηπιαγωγείο στο Λύκειο», αποτελεί την έκφραση των πολυετών αγώνων του κλάδου που οδήγησαν στη νομοθέτηση του ωραρίου των νηπιαγωγών «κατά ανάλογο τρόπο με των δασκάλων, καθώς και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του» (άρθρο 39 παράγραφος 5 περίπτωση β΄ του ν.4115/2013).

Η Διδασκαλική Ομοσπονδία με απόφαση της 82^ης Γ.Σ., τον Ιούνιο του 2013, διεκδίκησε την  «Άμεση έκδοση Υπουργικής Απόφασης για το ωράριο των νηπιαγωγών μετά τη θεσμοθέτησή του με το Ν. 4115/2013 λαμβανομένων υπ’ όψιν των ιδιαιτεροτήτων που  υπάρχουν». Μετά από πιέσεις 3 ετών (!!!) εκδόθηκε η υπουργική απόφαση 127187/E1/01-08-2016 (Φ.Ε.Κ. 2524/2016), με την οποία ορίστηκε το Εβδομαδιαίο Ωρολόγιο Πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου, ενιαία με το ωράριο των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε αυτά.

Παρ’ όλα αυτά, με δεδομένο ότι η ρύθμιση, αγνοώντας τις προτάσεις του Κλάδου, οδήγησε σε μερική, μόνο, ικανοποίηση του αιτήματος αφού η συντριπτική πλειοψηφία των νηπιαγωγείων υπάγεται στην κατηγορία των ολιγοθέσιων σχολείων (των εκπαιδευτικών των οποίων, επίσης, υφίσταται άνιση μεταχείριση ως προς το ωράριο), η Διδασκαλική Ομοσπονδία επανήλθε με τις αποφάσεις της 86^ης Γ.Σ., τον Ιούνιο του 2017, διεκδικώντας «Μείωση του διδακτικού ωραρίου των Νηπιαγωγών στο επίπεδο του ωραρίου των συναδέλφων των πολυθεσιών σχολείων της πρωτοβάθμιας με καθολική εφαρμογή της κλιμάκωσής του αναλόγως των χρόνων υπηρεσίας και απώτερο στόχο την εξίσωσή του με το ωράριο της Β/θμιας για όλους τους εκπαιδευτικούς. Υπολογισμός ολοκλήρου του χρόνου παραμονής των παιδιών στο Νηπιαγωγείο ως διδακτικού χρόνου για τους τις Νηπιαγωγούς». Η απόφαση αυτή ήρθε τη στιγμή που κορυφωνόταν το αίτημα του Κλάδου για τη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης και της φοίτησης όλων των νηπίων και προνηπίων στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο, το οποίο, παρά τις επιδιώξεις της Κ.Ε.Δ.Ε. για υπαγωγή των νηπιαγωγείων στην τοπική αυτοδιοίκηση, έπειτα από τη δυναμική στάση της Δ.Ο.Ε. με σειρά επιστημονικών εκδηλώσεων – δράσεων, επαφών με την πανεπιστημιακή κοινότητα και αγωνιστικών κινητοποιήσεων, οδήγησε στη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, με το άρθρ. 33 § 3 του Ν. 4521/2018 και την εξαιρετικά δύσκολη, με την καίρια συμβολή της Δ.Ο.Ε., εφαρμογή της.

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, μέχρι και σήμερα, κάτω από αντίξοες συνθήκες συνεχίστηκε, συνεχίζεται και θα συνεχιστεί ο αγώνας του Κλάδου για τη λειτουργία της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, σε κτήρια που αρμόζουν πραγματικά στην εκπαίδευση των μαθητών μας, με την πρέπουσα κάλυψη σε υλικοτεχνική υποδομή και χρηματοδότηση καθώς και με τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων των νηπιαγωγών. Οι νέες συνθήκες που δημιούργησε η λειτουργία των σχολείων σε καθεστώς τηλεκπαίδευσης, τα δύο τελευταία χρόνια, «απέκρυψαν» σε ένα βαθμό τα ζητήματα αυτά. Η επαναλειτουργία των σχολείων και μάλιστα σε συνθήκες διαρκώς εντεινόμενης γραφειοκρατίας στη λειτουργία των σχολικών μονάδων (αυξανόμενες, υπερβολικά και αναιτιολόγητα, διοικητικές υποχρεώσεις, εργαστήρια δεξιοτήτων, αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση…) το πλήθος των αρμοδιοτήτων με τις οποίες επιφορτίστηκαν οι εκπαιδευτικοί και ιδιαίτερα οι προϊστάμενοι/ες των ολιγοθέσιων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων, καθιστά την ικανοποίηση του αιτήματος της 86^ης Γ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ζήτημα άμεσης προτεραιότητας.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. τονίζει ότι ο θεσμοθετημένος τρόπος λειτουργίας και δόμησης του προγράμματος των ολιγοθέσιων σχολείων (το 96% των νηπιαγωγείων υπάγονται σε αυτή την κατηγορία) δεν  επιτρέπει τη μείωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε αυτά, με βάση τα χρόνια υπηρεσίας τους, γεγονός που δημιουργεί έντονη διαφοροποίηση σε σχέση με το ωράριο των εκπαιδευτικών που εργάζονται στις πολυθέσιες σχολικές μονάδες. Ο/η προϊστάμενος/η των ολιγοθέσιων σχολείων και νηπιαγωγείων έχει πλήρες διδακτικό ωράριο και είναι, εκ των πραγμάτων, αναγκασμένος/η να επιτελεί το διοικητικό έργο με το οποίο είναι επιφορτισμένος/η σε χρόνο εκτός εργασιακού ωραρίου (ιδιαίτερα αν στο Νηπιαγωγείο λειτουργεί πρωινή υποδοχή) κάτι το οποίο αποτελεί κατάφωρη παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων.

Στην περίπτωση των νηπιαγωγείων, ειδικότερα, οι ανισότητες εντείνονται αφού στο χρονικό διάστημα της πρωινής λειτουργίας στα δημοτικά σχολεία εμφανίζεται να πραγματοποιούνται 6 διδακτικές ώρες ενώ στα νηπιαγωγεία 5 και το έργο της επίβλεψης των νηπίων κατά την υποδοχή, διαλείμματα και αποχώρηση δεν υπολογίζεται ως διδακτικός χρόνος ενώ αποτελεί καθαρά διδακτικό χρόνο αφού όλο αυτό το διάστημα ο/η νηπιαγωγός απασχολείται πλήρως, επιβλέπει και καθοδηγεί τα νήπια δίχως να είναι δυνατό να πράξει οτιδήποτε διαφορετικό. Παρουσιάζεται, επίσης, ανισότητα διδακτικού χρόνου ακόμα και μεταξύ των τμημάτων και των νηπιαγωγών, που διδάσκουν σε αυτά, σε σχέση με τις ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας (π.χ. από το αν λειτουργεί ή όχι πρωινή υποδοχή ή όχι) της τάξης των 15, 30, 45 λεπτών ως προς το χρόνο απασχόλησης.

       Διεκδικούμε:

• Τη μείωση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών που εργάζονται σε όλα τα ολιγοθέσια νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία, ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας τους κατ’ αναλογία με ότι εφαρμόζεται σε όλες τις πολυθέσιες σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ώστε να υπάρχει πραγματικά ενιαίο ωράριο για όλους, με απώτερο στόχο την εξίσωσή του ωραρίου τους με αυτό των εκπαιδευτικών της Β/θμιας εκπαίδευσης.
• Για τα νηπιαγωγεία, να υπολογίζεται στο διδακτικό χρόνο η υποδοχή-αποχώρηση και το διάλλειμα, καθώς οι νηπιαγωγοί δεν επιτηρούν απλά τους μαθητές, αλλά διδάσκουν συγκεκριμένες δεξιότητες , και απαιτείται επαυξημένη προσοχή.

III. Το μέλλον των παιδαγωγικών σπουδών στην Ελλάδα

Ακαδημαϊκό και επιστημονικό έγκλημα αποτελεί η επιχείρηση της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. να προχωρήσει στη συγχώνευση των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής και Προσχολικής Εκπαίδευσης (ακόμη και Τμημάτων Φυσικής Αγωγής, στο πλαίσιο του αντιεπιστημονικού -αντιπαιδαγωγικού, συλλήβδην, χαρακτηρισμού τους ως διακλαδικές επιστήμες). Οι μεθοδεύσεις στις οποίες προχωρά, σε αυτήν την κατεύθυνση, έχουν ήδη προκαλέσει κύμα αντιδράσεων στην Πανεπιστημιακή – Εκπαιδευτική κοινότητα.

Το 2019 με απόφαση της 88ης Γ.Σ. η Δ.Ο.Ε. (με αφορμή τη  συγχώνευση του Παιδαγωγικού Τμήματος Πάτρας με το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Τ.Ε.Ι. Δυτικής  Ελλάδας) είχε τονίσει ότι τέτοιου είδους κινήσεις κάνουν ορατό τον κίνδυνο της σύγχυσης των επιστημονικών πεδίων των τμημάτων, ανακατατάξεων με αρνητικό πρόσημο για  τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων και δυσοίωνες προοπτικές για το μέλλον των Παιδαγωγικών Τμημάτων, των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους αλλά και τη δομή και τον προσανατολισμό της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (δημοτικό σχολείο – νηπιαγωγείο).

Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είμαστε κοινωνοί των απόψεων και των έντονων προβληματισμών που εκφράζει η  Σύνοδος Προέδρων/Κοσμητόρων Παιδαγωγικών Τμημάτων/Σχολών, που επισημαίνει ότι: «Τα Τμήματα, Προσχολικής Εκπαίδευσης, Δημοτικής Εκπαίδευσης…, έχουν διακριτά γνωστικά αντικείμενα, καθώς απευθύνονται σε παιδιά/μαθητές διαφορετικών ηλικιών… με αποτέλεσμα να υπάρχει διαφορετική διδακτική πλαισίωση ανάμεσα στις δύο εκπαιδευτικές βαθμίδες» καθώς και ότι: «…υπάρχουν τεκμηριωμένοι λόγοι για την συνέχιση της τρέχουσας διακριτής λειτουργίας των Τμημάτων Προσχολικής Εκπαίδευσης, Δημοτικής Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής».

Παράλληλα, το «άνοιγμα του δρόμου» για την εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των πάσης μορφής και φύσεως κολλεγίων, «πανεπιστημίων» κλπ., με αυτά των αποφοίτων των δημόσιων πανεπιστημίων επιβεβαιώνει τους φόβους για εκχώρηση της δημόσιας εκπαίδευσης σε ιδιωτικά συμφέροντα και εντείνει την εργασιακή ανασφάλεια των αποφοίτων των δημόσιων πανεπιστημίων.

Η αλλαγή του χάρτη στα παιδαγωγικά τμήματα είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει άμεσα και το κομμάτι της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, αν και όταν η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. αποφασίσει να προχωρήσει σε ουσιαστική επιμόρφωση και πάψει να εμπαίζει τους εκπαιδευτικούς με την «ενδοσχολική»  επιμόρφωση και τη μετακύληση της ευθύνης της στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.  Για τη Δ.Ο.Ε. το τετράπτυχο: μόρφωση – επιμόρφωση – μεταπτυχιακές σπουδές – μετεκπαίδευση, είναι ένα ενιαίο σύνολο και πρέπει από, επιστημονικής πλευράς, έτσι να αντιμετωπίζεται. Η επιμόρφωση, για μας, δεν είναι διαδικασία που αυτή καθαυτή επιφέρει αλλαγές στην αίθουσα διδασκαλίας, όσο στρατηγική που προωθεί στα σχολεία ένα περιβάλλον και μια νοοτροπία εργασίας που ευνοεί και διευκολύνει την εκπαιδευτική αλλαγή. Μακροπρόθεσμος στόχος της επιμόρφωσης, είναι η αλλαγή του «πολιτισμού της καθημερινότητας» του σχολείου.  (απόφαση 87^ης Γ.Σ. της Δ.Ο.Ε.)

      Διεκδικούμε:

• Τη διατήρηση του υπάρχοντος, αυτόνομου, χαρακτήρα των Παιδαγωγικών Τμημάτων.
•  Ενίσχυση και  αναβάθμιση του ρόλου τους.
• Καμία «εξίσωση» των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των πάσης μορφής και φύσεως κολλεγίων, «πανεπιστημίων» κλπ., με αυτά των αποφοίτων των δημόσιων πανεπιστημίων.

B. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

 

 

Έκθεση πεπραγμένων 2021-2022

 

Για το κατέβασμα του αρχείου πατήστε εδώ